“Als ik collega’s wel eens hoor tobben over opvang voor de kinderen, dan denk ik: ‘Wat hebben wij toch ongelofelijk veel geluk met Els en Kees (Kees is de man van gastouder Els, red.)’. Als er één plek is waar je je kinderen met een gerust hart achter laat, dan zijn zij het wel. Ik bracht Nikki voor het eerst toen ze vijf jaar was. We hadden Els en Kees al langer op het oog, maar ze zaten vol. Dat geeft wel aan hoe gewild ze zijn. Toen Nikki er net zat, werd ik zwanger van Cas. Els zei meteen dat ze een plaatsje voor hem zou vrijhouden. Ook al betekende dat dat ze daardoor een half jaar lang een kindje minder, en dus ook minder inkomsten, zou hebben. Ze was er heel duidelijk in: ‘Broertjes en zusjes gaan voor’.
Als er één plek is waar je je kinderen met een gerust hart achter laat, dan zijn het wel Els en Kees.
Marc en ik hebben bewust voor gastouderopvang gekozen. Naast het huiselijke karakter is het een verlengstuk van hoe we het thuis ook doen. We vinden het belangrijk dat Cas een plek heeft waar hij zich veilig genoeg voelt om bijvoorbeeld te zeggen dat hij een rotdag heeft gehad op school. Maar waar het ook wordt gezien als hij dat niet vertelt. Die vertrouwensband heeft hij met Els en Kees. En ik weet nog goed dat Nikki vroeger zei: ‘Mam, bij Els krijg ik nooit straf’. Als moeder weet je dat ze heus wel eens een standje heeft gekregen, maar blijkbaar doet Els dat op zo’n manier dat Nikki dat nooit zo heeft ervaren, maar er wel naar luisterde. Dan ben je in mijn ogen echt gemaakt voor dit vak.
Marc gaat ’s ochtends al om zes uur naar zijn werk. En zelf moet ik vaak om half acht in Domburg staan. Op die dagen is het vaste prik dat Cas ‘opstart’ bij Els en Kees. We stappen samen om zeven uur de deur uit. Cas springt op zijn fiets en ik stap met een goed gevoel in de auto. Want ik weet dat Els en Kees aan het eind van de straat op hem zitten te wachten en dat zijn boterham al klaarligt. Een leuk weetje: het brood bij Els en Kees – gewoon bruin brood van bakker Schrieks – is volgens de kinderen het lekkerste brood dat er bestaat. Daar kan geen brood van thuis aan tippen en om die reden eet Cas, en met hem nog een aantal andere kinderen, bij Els altijd een boterham meer dan thuis.
Els en Kees doen echt hun best om kinderen een leuke tijd te bezorgen. Cas zijn favoriet: knakworsten op donderdag!Merel, mama van Cas,
Els en Kees zijn heel betrokken. Als je jarig bent, krijg je een cadeautje. Ben je ziek, dan sturen ze altijd een berichtje. En als het moment is aangebroken dat je naar de middelbare school gaat, krijg je een fotoboek als afscheidscadeau. Met daarin de mooiste foto’s en herinneringen van de eerste tot de laatste opvangdag. Ze doen echt hun best om kinderen een leuke tijd te bezorgen. Van uitstapjes naar de speeltuin tot een Sinterklaasviering. En Cas zijn persoonlijke favoriet: knakworsten op donderdag!
Els en Kees doen dit werk al jaren. Toen ik Cas tien jaar geleden als baby bracht, zeiden ze dat hij één van de laatsten zou zijn. Maar na Cas zijn er nog vele andere kinderen bij Els en Kees groot geworden. Ze kunnen gewoon niet stoppen. En dat is maar goed ook. Ze zijn een lot uit de loterij.”