Lydia en haar gezin verruilden vier jaar geleden hun appartement in Scheveningen voor een twee-onder-een-kapwoning aan de rand van Middelburg. En als je er binnenstapt, snap je meteen waarom: een idyllische jarendertigwoning, met een ruime lichte serre en diepe tuin, gelegen aan een rustige straat. “Mijn man komt uit Zeeland en wilde graag weer terug”, vertelt Lydia. “Het is een fijne omgeving om op te groeien voor onze twee zonen van 5 en 9 jaar. Mijn familie woont er nog wel. De afstand houdt ons niet tegen om elkaar te zien hoor. Ik ga er regelmatig op bezoek.”
Waarom ben je gastouder geworden?
“In Den Haag werkte ik als ambulant begeleider. Dat heb ik 17 jaar gedaan. Met die achtergrond kon ik in Middelburg snel aan de slag als pedagogisch medewerker op een kinderdagverblijf. Ik vond het heerlijk om met baby’s en nieuwsgierige peuters te werken. Tegelijkertijd besefte ik me ook dat als ik gastouder zou worden, ik nog meer één-op-één tijd met ze zou hebben. Bovendien is ons huis super geschikt en is het perfect te combineren met de zorg voor mijn eigen jongens. Daarom besloot ik twee jaar geleden voor mezelf te beginnen. Daar heb ik geen moment spijt van gehad.”
Een tip voor ouders: ik haal veel ideeën van de website kleuteridee.nl. Daar staan leuke en educatieve activiteiten op.
Hoe is het om gastouder te zijn?
“Het is echt een feestje. Ik werk drie dagen per week en vang kinderen op van 0 tot 4 jaar. Het is een intensieve baan, maar het geeft ook veel energie. Je krijgt als gastouder veel liefde van de kinderen en we hebben ontzettend veel lol samen. Ik ga heel graag met de kinderen naar buiten; lekker spelen en ontdekken in de natuur. Ik ben geen gastouder die activiteiten doet omdat het zo ‘hoort’, maar ik kijk goed naar wat bij een kind past. Al vind ik wel dat ze alles eens geprobeerd moeten hebben. Vind je het bijvoorbeeld niet fijn om te verven met je handen? Dat is prima, dan pakken we een kwast, maar we proberen het wel eerst.”
Beschrijf eens een doordeweekse dag. Op welke manier bied je kinderen een structuur die lijkt op thuis?
“We beginnen de dag in een kringetje. We noemen samen onze namen, luisteren naar een verhaaltje via de Bijbelapp op de iPad en zingen een liedje dat bij dat verhaal past. Vanochtend was dat ‘Jezus is de goede herder’. Daarna kiezen de kinderen zelf iets uit om mee te spelen. Duplo is heel populair. Na het fruitmoment rond tien uur gaan we naar buiten. In onze tuin kunnen ze zich volledig uitleven! Er staat een zandbak, een speelhuis met glijbaan en schommel en voor de grotere kinderen een trampoline. Maar het allerleukst vinden ze toch wel de drie kippen achterin de tuin: Kwik, Kwek en Kwak. De kinderen helpen graag met voeren en het rapen van eieren. In de zomermaanden plukken we vers fruit uit onze eigen (moes)tuin, zoals appels, pruimen en aardbeien. Uiteraard proeven we daar ook lekker van!”
“Eenmaal terug binnen eten we een boterham en gaan de jongere kinderen naar bed. Ik benut dit moment om met de oudere kinderen voorschoolse activiteiten te doen, zoals het overtrekken van letters en cijfers. Als de kleintjes weer wakker zijn, gaan we richting school om mijn jongens op te halen. Het komt weleens voor dat een andere ouder naar me toekomt en zegt: ‘Oh, wat leuk al die kleintjes! Heb je nog plek voor mijn kind?’ Op zo’n moment ben ik echt wel trots op wat ik heb opgezet.”
Wat vind je belangrijk om aan kinderen mee te geven?
“Ik besteed veel aandacht aan sociale ontwikkeling. Dat ze leren om samen te spelen én samen te delen. Zie ik dat twee kindjes touwtrekken om hetzelfde speelgoed? Dan leg ik ze uit dat ze erom kunnen vragen of dat ze samen kunnen spelen. Ook stimuleer ik zelfstandigheid, zoals zelf je jas en schoenen aantrekken of zindelijk worden. Bij mij zijn de activiteiten niet leidend, maar de connectie met de kinderen. De één wil wat vaker op schoot een boekje lezen en de ander verft het liefst de hele dag. En die verschillende interesses en behoeften mogen er allemaal zijn. Ze mogen zich ontwikkelen in hun eigen tempo.” Bij het gedag zeggen, trekt Miriam (2) helemaal zelf, en met een beetje hulp van Lydia, haar jas aan. Miriam is super trots dat het haar is gelukt. Lydia kijkt vol trots terug.